شب زیارتی ارباب

🌺 یک گوشه از تمامیِ شش‌گوشه‌ات حسین

🤲 دارالشفای دردِ غریبان عالم است...

🖤 السلام‌علیک یا اباعبدالله...

آقا اجازه؟!

آقــا اجــــازه ! این دو سه خط را خـودت بخـــــوان!        قبـــل از هجـــوم ســـرزنش و حـــــــرف دیگــــران
آقــا اجـــازه ! پشـت بـــه مـن کــرده قلبتــــــــان       دیگــــر نمی دهــــد بـه دلــــم روی خـوش نشـــان!
قصــدم گلایـه نیست، اجــازه! نــه بــه خــــــــدا !         اصــــلا بـه این نوشتــــــه بگــوییـد « داستـــــان »
من خستــــه ام از آتــش و از خــــاک ، از زمیــــن        از احتمــال فــــاجعـــه ، از آخــــــرالـــــزمــــــان!
آقــا اجـــازه ! سنگ شـــدم ، مــانــده در کویـــــر         بــــــاران بیــــار و بــــاز ببـــــاران از آسمـــــــان
اهـــل بهشــت یـــا کـه جهنـــم؟ خـــودت بگـــو!         آقــا اجـــازه ! مـــا کـه نــــه در این و نـــــه در آن!
« یک پــای در جهنــــم و یک پـای در بهشــــت »         یــــا زیــــر دستهـــــای نجیب تــــو در امـــــــان!
باشـــــد! صبــــــور می شــوم امــا تــــو لااقــــل        دستــی بــــــرای مـن بـــــده از دورهــــا تـــــکان
آقــا اجـــازه ! خستـــه‌ ام از ایـن همـــه "فـــریب"        از هــــای و هــــوی مــــردم ایـن شهــــر نــانجیـب
آقــا اجـــازه ! پنجــــره‌هـــا سنــگ گشتــه‌ انــــد        دیــــــوارهـــای سنـــگی از کـــوچـــه بــی نصیــب
آقــا اجـــازه ! بــــاز بـــه من طعنـــــه می‌ زننـــد        عــاشــــق نـــدیــده‌هــای پــــر از نفــــرت رقــیب
« شیـــرین»ی وجــــود مـــرا « تلـــخ » می‌کننــد        «فــــرهــاد»هـــای کینــــه پـرست پــــر از فــریب
آقــا اجـــازه ! « گنـــدم » و « حــوا » بهــانه بـــود        « آدم » نمـــی‌ شــــویم! بیــا: ماجـــــرای « سیب »!
باشـــــد! سکــوت می‌ کنــم امـــا خــودت ببیـــن!        آقــا اجـــازه ! منتظــــرنـــد اینهمـــه غــــــریب ….

باز هم عید...

ای محمد (ص) ای رســـول بهترین کــــردارها                  حسن خلقت شهره در اخلاق‌ها، رفتارها

در بیانـــــت بنــــــد می‌آیــــــد زبـــــان ناطقان                  قامت مدحــــت کــجا و خلعــــت گفتارها

بال رفتن تا حــــــــریمت را نــــدارد این قلـــــم                  قاب قوســــــینت کجا و مرغـــک پندارها

تا نفس داریم و تا خورشــــید می‌تابــد به خاک                  دل به عشـــق بی زوالت می‌کند اقرارها

پای‌بوسـی تـــو عــــــزت داده مـــا را اینچنین                  گل نباشـــــد، کس نمی‌آید سراغ خارها

گل که منسوب تو گردد رنگ و بویش می‌دهند                  شاهد حرفــم گلاب و شیشه‌ی عطارها

ای که با خــــون دلت پرورده‌ایی اســـــــلام را                  چشــــم واکن که نهالت داده اکنون بارها

ســنگ می‌خوردی و می‌گفتی که ایمان آورید                  کس ندیده از رســــــولی اینچنین ایثارها

با عیــــادت از کســـــی کـــه بارهــــا آزرده‌ات                  روح ایمان را دمیــــــدی بــــر دل بیمارها

میلاد پیامبر اعظم(ص) و امام صادق(ع) مبارکــــــــ...

دل گرفت...

سرّ عاشق شدنم لطف طبیبانه توست
ورنه عشق تو کجا ، این دل بیمار کجا...

کاش در نافله ات نام مراهم ببری
که دعای تو کجا ، عبد گنه کار کجا...

پیامک عاشقانه(به بهانه دل خودم)

تو از آسمان که نه، آسمان از تو آمده....

تو روی زمین که نیستی، زمین زیر پای توست....

هوا را که تو تنفس نمیکنی، هوا محتاج نفس های توست...

مـــــــــــن محتاج نفس های توام...
من همیشه محتاج نفس هایت بوده ام...
من همیشه محتاج نفس هایت هستم...

ای مهربانم...
من تو را به لحظه لحظه های اجابت دعا می سپارم...

اذان میگوید...

سلام به همه دوستان

امروز داشتم آهنگ ها و صوت های سیستممو مرور میکردم به این آهنگ زیبای محمد حشمتی با نام اذان میگوید رسیدم، یه جاییش میگه: عاشقان هرچه بخواهید، بخواهید! خجالت نکشید، یار ما بنده نواز است...

یاد این حدیث مولا علی(علیه السلام) افتادم که می فرمایند:

لَو یَعلَمُ المُصَلّى ما یَغشاهُ مِنَ الرَّحمَةِ لَما رَفَعَ رَأسَهُ مِنَ السُّجودِ⁽¹⁾؛

اگر نمازگزار بداند تا چه حد مشمول رحمت الهى است هرگز سر خود را از سجده بر نخواهد داشت. 

 

داشتم به این فکر میکردم که چه خدای خوبی داریمو با این وجود خیلی وقتا به راحتی ازش دور میشیم، بعد که پشیمون شدیمو دوباره رفتیم طرفش با آغوش باز تحویلمون میگیره و هوامونو داره... « الحمدلله رب العالمین »

آهنگشم میذارم، اگه قبلا گوش ندادین یه بار گوش دادنش خالی از لطف نیست

 

 

پی نوشت 1 : منبع حدیث، غررالحکم، ج 5، ص 116، ح 7592

پیامک

من تو را نمی سرایم!
تو ...
خودت در واژه ها می نشینی ...
خودت قلم را وسوسه می کنی !!!
و شعرم را بیدار...

کاش می شد خالی از تشویش بود...

کاش می شد خالی از تشویش بود
برگ سبزی تحفه ی درویش بود

کاش تا دل می گرفت و می شکست
عشق می آمد کنارش می نشست

کاش با هر دل، دلی پیوند داشت
هر نگاهی یک سبد لبخند داشت

کاش لبخندها پایان نداشت
سفره ها تشویش آب و نان نداشت