ای محمد (ص) ای رســـول بهترین کــــردارها                  حسن خلقت شهره در اخلاق‌ها، رفتارها

در بیانـــــت بنــــــد می‌آیــــــد زبـــــان ناطقان                  قامت مدحــــت کــجا و خلعــــت گفتارها

بال رفتن تا حــــــــریمت را نــــدارد این قلـــــم                  قاب قوســــــینت کجا و مرغـــک پندارها

تا نفس داریم و تا خورشــــید می‌تابــد به خاک                  دل به عشـــق بی زوالت می‌کند اقرارها

پای‌بوسـی تـــو عــــــزت داده مـــا را اینچنین                  گل نباشـــــد، کس نمی‌آید سراغ خارها

گل که منسوب تو گردد رنگ و بویش می‌دهند                  شاهد حرفــم گلاب و شیشه‌ی عطارها

ای که با خــــون دلت پرورده‌ایی اســـــــلام را                  چشــــم واکن که نهالت داده اکنون بارها

ســنگ می‌خوردی و می‌گفتی که ایمان آورید                  کس ندیده از رســــــولی اینچنین ایثارها

با عیــــادت از کســـــی کـــه بارهــــا آزرده‌ات                  روح ایمان را دمیــــــدی بــــر دل بیمارها

میلاد پیامبر اعظم(ص) و امام صادق(ع) مبارکــــــــ...