بــــاز هـــــم خیال تــــو
مــــرا
“برداشــــت”
کجــــا می بــــرد نمــــی دانــــم!
تو از آسمان که نه، آسمان از تو آمده....
تو روی زمین که نیستی، زمین زیر پای توست....
هوا را که تو تنفس نمیکنی، هوا محتاج نفس های توست...
مـــــــــــن محتاج نفس های توام...
من همیشه محتاج نفس هایت بوده ام...
من همیشه محتاج نفس هایت هستم...
ای مهربانم...
من تو را به لحظه لحظه های اجابت دعا می سپارم...
اگــــر دیوانگی نـیـسـت
پس چیست ؟
وقتی در این دنیای بـه این بزرگــــی
دلت فقط هــــــــــوای یک نفر را می کند...!
من تو را نمی سرایم!
تو ...
خودت در واژه ها می نشینی ...
خودت قلم را وسوسه می کنی !!!
و شعرم را بیدار...
به یاد هم بودن قشنگترین هدیه ای است که نیاز به با هم بودن ندارد!